"Teczki" i spotkanie autorskie z Ewą Wójciak wokół książki "Więcej niż teatr"
prowadzenie: prof. Elżbieta Kalemba-Kasprzak
sobota, 13 grudnia, godz. 19:00

Naszym zamiarem jest zrealizowanie pewnego eksperymentu teatralno-dokumentalnego, zainspirowanego odkryciem naszych własnych, indywidualnych, prywatnych dossier w zasobach akt byłej Służby Bezpieczeństwa. Są to poważne zasoby – dziesiątki akt, setki stron, kwestionariusze, charakterystyki, „analizy teatrologiczne”… Poruszająca historia śledzenia, tropienia i w końcu stawiania w stan oskarżenia… myśli, duchowych burz, intelektualnych buntów, moralnych rozterek.
Dziś patrzymy na to z dystansem, wydaje się, że znaleźliśmy wyjście z totalitarnego labiryntu, ale jego wspomnienie wciąż budzi grozę, czasem śmiech, czasem brzmi jak przestroga.

Wybór tekstów: Ewa Wójciak i Katarzyna Madoń-Mitzner
Realizacja: zespół Teatru Ósmego Dnia
Aranżacja przestrzeni: Jacek Chmaj
Występują: Ewa Wójciak, Adam Borowski, Tadeusz Janiszewski, Marcin Kęszycki

Po spektaklu odbędzie się spotkanie autorskie z Ewą Wójciak wokół książki "Więcej niż teatr"
Na książkę "Więcej niż teatr" składają się autorskie teksty Ewy Wójciak, zapisy jej relacji nagranych przez Annę Karolinę Kłys w latach 2018-2019 i Katarzynę Madoń-Mitzner w latach 2024-2025 oraz fragmenty jej listów i cytatów z przedstawień.
„To nie jest historia Teatru Ósmego Dnia. To moja osobista opowieść o pięćdziesięciu latach życia z Teatrem i całkowitym oddaniu się temu szalonemu przedsięwzięciu.
Jestem pewna, że bez dawki szaleństwa, bez tej odrobiny fanatyzmu nigdy nie przetrwalibyśmy jako wspólnota, nie powstawałyby kolejne przedstawienia, a my odeszlibyśmy do zwykłego „spokojnego” życia.
Bardzo późno dotarło do mnie, że w męskich wspomnieniach o losach naszej grupy ledwie mnie widać albo nie widać wcale. Że ta opowieść snuje się gdzieś nad moją głową, a sam Teatr istnieje w niej właściwie tylko do momentu, kiedy pracował z nami Lech Raczak. Jest więc to również opowieść kobiety w bardzo męskim świecie, bez której jednak nie byłoby tego Teatru.
Chcę wyraźnie powiedzieć, że dla mnie Teatr Ósmego Dnia to zarówno tamte pierwsze lata i przedstawienia, jak i następne trzydzieści dwa lata, i wszystkie kolejne spektakle oraz nasze aktywności między 1992 a 2025 rokiem. Ten drugi etap był dla mnie czasem bardzo intensywnym: konsekwentnie przyglądaliśmy się krytycznie światu w naszych przedstawieniach i projektach, broniliśmy prawdy i wolności, nie odpuszczaliśmy. Był to również czas wielu wyzwań, odległych podróży i spotkań z nową publicznością, a także lata, gdy dorastały moje dzieci.
Moi przyjaciele będą zapewne pamiętać niektóre rzeczy inaczej niż ja. Jednak staram się ocalić pamięć o istocie mojego życia i teatralnej wspólnoty widzianej ze środka, tak jak ja to pamiętam.” 

Wprowadzenie do książki "Więcej niż teatr"