Dreams Die Hard / Cosmino Productions
„Dreams Die Hard” przemierza różnorodne krajobrazy, od Londynu po Cypr, przywołując duchy przeszłości w podróży ku prawdzie i tolerancji. Zainspirowany pamiętnikiem z lat 1945-1946, napisanym przez Olive Davis – babcię artystki, Rachel Karafistan, spektakl splata projekcje i lalkarstwo, politykę czasów wojennych z polityką czasów Brexitu, dramat Londynu lat 40. z rzeczywistością powojennego Liverpoolu. W tej nagradzanej międzynarodowej produkcji poruszane są pytania o wrażliwość, tożsamość narodową, dyskryminację i populizm – tematy niezwykle aktualne w coraz bardziej nietolerancyjnych czasach.

„Kiedy moja babcia Olive zmarła w 1998 roku, natknęłam się na pamiętnik, który pisała w latach 1945-46. Jego treść zburzyła moją dotychczasową wiedzę o sposobie w jaki mój ojciec pojawił się na świecie. Jej słowa ożywiły codzienną walkę samotnej kobiety, która chwytała każdą chwilę, gdy bomby spadały na Londyn. Gdy wybuchy ucichły, nagła utrata niezależności stała się dla Olive nie do zniesienia. W czasach, zanim powstało NHS i system opieki społecznej, bycie samotną, niezamężną matką było czymś więcej niż niepożądanym. Nieplanowana ciąża, turecko-cypryjski kochanek, rudowłosy amerykański żołnierz i małpka. To jest historia Olive. Nie jestem pewna, czy chciałaby, żebym ją opowiedziała, ale i tak to zrobię. Bo w tych burzliwych czasach, gdy słowa takie jak feminizm, imigracja i populizm dzielą nas tak brutalnie – to także moja historia.”

Scenariusz i wykonanie: Rachel Karafistan
Fragmenty pamiętnika: Olive Davis
Reżyseria, muzyka, scenografia i światła: Kuba Pierzchalski
Grafika: Jo Johnston
Zdjęcia: Tomek Szlufik
Prawa autorskie: Teatr Cosmino
Autor zdjęcia: Tomek Szlufik