Stereotypowa, toksyczna, wrażliwa. Jaka jest dziś męskość i jak się zmienia? Jakie są jej narracje i społeczne role. I czy chcemy w ogóle o niej rozmawiać?
Próbą odpowiedzi na te pytania jest „Drwal” – interdyscyplinarny projekt artystyczno-społeczny interpretujący różne zagadnienia i narracje męskości, łączący sztukę współczesną i działania edukacyjne. Jego ideą jest przyglądanie się różnym aspektom męskości, w dobie jej kryzysu i powrotu polityczno-kulturowych schematów. Prace i projekty artystyczne wizualizują postmęskość w transhumanistycznej postaci, odnoszą się do męskich mitologii i mierzą się z długim życiem stereotypów, sięgających norm społecznych XIX wieku. Widać w nich nowy stosunek do natury i „ciemną ekologię”, dyskusję nad bagażem postkolonialnych praktyk, szerokie spektrum tożsamości płciowych oraz historie o władzy, podbojach i militaryzmie.

Punktem wyjścia dla tych narracji jest epoka Wilhelma II Hohenzollerna (1859 – 1941), budowniczego Zamku Cesarskiego w Poznaniu, nazywana czasem „triumfu męskości”. Stanowi ją również osobista historia monarchy – chłopca z niepełnosprawnością wychowywanego na pruskim dworze, który stał się egotycznym władcą napędzanym kolonialnymi kompleksami i jednym z „ojców chrzestnych” Wielkiej Wojny. Po jej zakończeniu i klęsce Niemiec, został zmuszony do abdykacji i wyjazdu z Rzeszy. Skończył jako polityczny i moralny bankrut w majątku Doorn, w północnej Holandii. Tam Wilhelm II nazywany był „drwalem z Doorn”, ponieważ własnoręcznie ścinał siekierą drzewa w okolicznych lasach. Pomimo niedowładu lewej ręki wycinkę traktował bardzo poważnie – jako ostatni bastion własnej męskości i sprawczości. W 1929 roku miał na koncie 20 000 ściętych drzew.

Historia i postać cesarza jest tu „trupem w szafie”, ideą patriarchalnego świata, która choć anachroniczna i skompromitowana, wciąż z tej szafy wyłazi, powracając w nowych wojnach i polityczno-społecznych porządkach. To ważny kontekst dla koncepcji wszystkich osób artystycznych biorących udział w projekcie. Ich prace, wykorzystując życiowe i artystyczne doświadczenie, zajmują się współczesną reinterpretacją męskości i recepcją jej znaczenia.
Wystawa czynna: 6.09‒30.11.2025
pn.‒nd. | g. 12-20 I piętro CK ZAMEK
Chcesz wiedzieć więcej? Kliknij tutaj

osoby artystyczne: Ernest Borowski, Olaf Brzeski, Krystian Daszkowski, Arti Grabowski, Krzysztof Maniak, Dorota Nieznalska, Karol Radziszewski, Sonia Rammer, Aleksandra Ska, Magdalena Starska, Iza Tarasewicz, Sławomir Toman, Honza Zamojski
kurator: Przemysław Jędrowski
identyfikacja wizualna: Ewa Hejnowicz